Traktowanie aktywowanych komórek T CD4 + jednym z dwóch różnych inhibitorów metylotransferazy DNA, 5-azacytydyny lub prokainamidu, jest wystarczające do wywołania choroby przypominającej toczeń u syngenicznych myszy.

Komórki T CD4 + specyficzne wobec antygenu ludzkiego stają się autoreaktywne po leczeniu różnymi inhibitorami metylowania DNA, w tym 5-azacytydyną, procainamidem i hydalazyną. Sugeruje to mechanizm, który może przyczynić się do rozwoju niektórych form autoimmunizacji. W raporcie tym zapytaliśmy, czy limfocyty T traktowane inhibitorami metylacji DNA mogą indukować reakcję autoimmunologiczną. Komórki T mysiego CD4 + traktowano 5-azacytydyną lub prokainamidem i wykazano, że odpowiadają na syngeniczne komórki prezentujące antygen, podobne do ludzkich klonów T komórek CD4 + traktowanych tymi lekami. Funkcjonalna charakterystyka wykazała, że komórki traktowane którymkolwiek z leków spontanicznie poddawały lizie syngeniczne makrofagi i wydzielane IL-4, IL-6 i IFN-gamma. Adopcyjne przeniesienie komórek potraktowanych 5-azacytydyną lub prokainamidem do nienasyconych syngenicznych biorców indukowało kompleksowe immunologiczne kłębuszkowe zapalenie nerek i przeciwciała anty-DNA i anty-IgG IgG. Eksperymenty te wykazują, że komórki T leczone jednym z dwóch różnych inhibitorów metylotransferazy DNA są wystarczające do wywołania choroby podobnej do tocznia. Jest możliwe, że liza makrofagów, wraz z uwalnianiem cytokin promujących różnicowanie komórek B, przyczynia się do wytwarzania autoprzeciwciał i odkładania kompleksu immunologicznego. Wyniki te sugerują, że czynniki środowiskowe hamujące metylację DNA mogą wchodzić w interakcje z komórkami T in vivo, aby wywołać chorobę podobną do tocznia, mechanizm, który może mieć związek z toczniem idiopatycznym i idiopatycznym.
[podobne: atrofia szyjki macicy, pępek świata garwolin, prostaglandyny ]